تقریبا هیچ، سهم بوکانی ها از سرانه فضای سبز

به گزارش کانی پرس؛ طی یک صد سال گذشته و با صنعتی شدن جوامع و به دنبال آن مهاجرت مردم به شهرها و توسعه شهرنشینی، ایجاد و احداث میلیونها کارخانه مختلف در سطح جهان و استفاده آنها از سوخت های فسیلی موجب آلودگي هاي وسیع زیست محیطی در سطح دنیا شد و بر همین اساس، نياز به فضاي سبز و گسترش آن به عنوان يکي از مهم ترين عوامل موثر در کاهش آلاينده ها بيش از پيش احساس شد

تراکم جمعیتی در شهرها به دنبال صنعتی شدن جهان، توجه ویژه به حوزه فضای سبز بویژه ايجاد پارک ها، کمربند های سبز در شهرها و بوستان هاي محله ای جزء اقدامات لازم اجرای برای مدیران و دولت ها در نقاط مختلف جهان و از جمله ایران شد هرچند نظر مي رسد تا رسيدن به نقطه مطلوب راه هاي نرفته زيادي پيش روي متولیان امر بویژه شهرداری ها قرار دارد.

از وظايف عمده شهرداري ها حل مسائل زيست محيطي و تبديل محيط شهري به محيط سالم و قابل زيست براي ساکنان آن است و از اين روست که ايجاد و توسعه فضاي سبز همواره جزو فعاليت هاي اصلي شهرداري هاي بویژه در ایران بر اساس شرح وظایف انان بوده است.

بی تردید احداث پارک ها، باغ ها و فضاهای سبز جدای از تغییر مبلمان شهری و ایجاد آرامش روانی برای شهروندان، سبب کاهش زیان های مخرب ناشی از الودگی هوا و ناهنجاری های صوتی می شود و همچنین گردش آب و نفوذ پذيري باران به سفره هاي زيرزميني را هم تسهيل مي کند.

در کشور ايران و بر اساس سرانه پيشنهادي بوستان ها و فضاي سبز سطح شهرها بر اساس پيشنهاد سال ۱۳۸۱ وزارت مسکن و شهرسازي ۷ تا ۱۲ متر مربع است البته اين ميزان با توجه به شرايط آب و هوايي، خصوصيات اقليمي و دسترسي به آب در بين شهرهاي ايران متفاوت است به همين دليل نمي توان براي سراسر ايران استاندارد واحدي را ارائه کرد.

شهر بوکان که بر اساس داده های جغرافیایی در منطقه نیمه خشک شمال غرب کشور قرار گرفته از کمبود شدید فضاهای سبز درون شهری رنج می برد و این مهم بوکان را جزء اخرین شهرها از نظر میزان فضای سبز در سطح شهرهای استان قرار داده است.

بر اساس طرح تفصیلی پیشین شهر بوکان (مصوب ۱۳۸۳) تا سال ۹۳ جمعیت یک صد و هشتاد هزار نفری برای این شهر پیشبینی شده بود که در همین طرح و به ازای هر نفر ۷ متر فضای سبز استاندارد یعنی ۱۳۰ هکتار زمین می بایست به این حوزه در سطح مناطق مختلف شهری اختصاص می یافت که اکنون و با گذشت ۷ سال از پایان این مهلت شاهد اختلاف فاحش پیش بینی ها با تحقق سرانه ها است.

در حال حاضر به استناد مطالعات طرح جامع جدید، شهر بوکان در سال ۱۳۹۹ با جمعیتی حدود ۱۸۵ هزار نفر دارای حدود ۶۰ هکتار پارک و فضای سبز بوده که تقریباً معادل تقریبی ۴۵سانتیمنر مربع به ازای هر نفر می باشد، یعنی تحققی حدود صفر برای بوکان

بر اساس داده ها این ۶۰ هکتار فضای سبز موجود شامل پارک های ساحلی، ملت، محمدیه، شهرک فرهنگیان، کیوه رش، کوه اندیشه، مکریان، کوی افتاب و چند بوستان محلی از جمله کلتپه و شقایق و غیره است که طی دو دهه گذشته در این شهر احداث شده اند.

با مروری بر کارنامه شهرداری ها طی سه دهه گذشته باید دهه ۷۰ را سال های طلائی ایجاد فضاهای سبز در بوکان داشت که طی آن پارک های مهمی همچون ساحلی، محمدیه و بوستان قله در آن احداث شد و با گذشت از این دهه شاهد رکودی تاریخی در ایجاد و تاسیس پارک ها در سطح شهر بودیم.

اما با شروع دهه ۹۰ و با گسترش مهاجرت به بوکان به علت های مختلف از جمله خشک سالی ها شهرداری نیزطی دوره های مختلف ایجاد پارک های جدید را در اولیت های خود قرار داد که از آن جمله می توان به احداث جنگل کیوه رش، پارک کوی اندیشه، پارک مکریان و … اشاره کرد.

احداث این پارک ها انقلابی جدید در گسترش فضای سبز در مناطق مختلف بوکان بعد از یک دهه رکود سنگین نیز سبب نشد بودکه کمبود ها در این حوزه‍ جبران شود و هنوز شاهد انیم که سهم هر بوکانی از فضای سبز کمتر از یک متر است و هنوز با استاندارد های کشوری نه جهانی برای شهر های با موقعیت جغرافیایی و صنعتی بوکان فاصله ها داریم.

بر اساس طرح جامع شهر بوکان و پس از مطالعه ی دهه ی گذشته و درک وضع موجود سرانه ها و کاربری های بوکان با پیش بینی جمعیتی حدود دویست و هشت هزار نفر در افق سال ۱۴۰۵، سرانه ی پارک و فضای سبز را برای شهروندان بوکانی حدود ۶ متر مربع به ازای هر نفر پیشنهاد نموده است که این به معنی کمبود مساحتی حدود بیش از ۴۰ هکتار با کاربری فضای سبز و پارک در داخل شهر می باشد.

امید است مدیران متولی و مسئولان شهرستانی نگاهی ویژه و کارشناسی به فضای سبز این شهر بویژه در مناطقی همچون علی آباد، امیر اباد، اسلام آباد و کوی هواشناسی داشته باشند تا جدای از کاهش بار روانی جامعه و حفظ سلامتی شهروندان در برابر آلودگی های سمعی و بصری به زیبایی های این شهر بیفزایند.

انتهای پیام/خ

لینک کوتاه : https://kanipress.ir/?p=267111